Tijdens een temazcal (zweethut) ceremonie in Buenos Aires in het pikkedonker werd ik verliefd op de klanken van een tonqué (een soort kleine handpan gemaakt van een boiler-vat) . Ik vroeg de sjamaan waar hij dat instrument vandaan had gehaald en hij vertelde me dat zijn petekind in Cordoba deze had gemaakt en ze verkocht.

Pedro woonde in een afgelegen dorpje, alleen bereikbaar via zandwegen en ik had ‘heel toevallig’ precies naar die plek een ticket in mijn zak zitten voor de volgende dag ((20 uur in de bus). In het kleine dorpje in Cordoba was het jaarfeest en het heeft me een dag gekost om Pedro te vinden, tussen de feestende cowboys die bijna allemaal op hun paard naar het dorp waren gekomen voor dit feest. Uiteindelijk de volgende dag, na een wandeling door het bos van twee uur, kwam ik bij zijn huis aan en was hij aan het spelen op zijn instrument. Betoverend mooi. Precies dat instrument heb ik toen van hem mogen kopen, met veel overredingskracht, omdat het zijn eigen instrument was en de laatste die hij had. Vanaf dat moment waren we onafscheidelijk en speelde ik er dag en nacht op.

Later is daar de handpan voor in de plaats gekomen, die een veel rijker pallet aan klanken heeft en daarna vele andere intuïtieve en vaak sjamanistische instrumenten en de gitaar. En ook de zang en klanken.

Sinds 2016 geef ik concerten en sound healings tijdens stilte-retraites, festivals en andere evenementen. Muziek raakt vaak iets waar woorden niet kunnen komen en is een prachtige aanvulling op de stilte.